اچسون،کیت، گال، مردیت دانین. (1380). نظارت و راهنمایی تعلیماتی، ترجمه محمدرضا بهرنگی، تهران: نشرکمال تربیت.
اسدیان، سیروس، پیری، موسی، سعادتفر، رحمت.( بهار و تابستان1396). تدریس اثربخش در آموزش عالی بر اساس تجارب حرفه‌ای استادان و ارتباط آن با تدریس خود-گزارشی، مطالعات برنامه درسی آموزش عالی ، شماره15،135-127
بیلر، رابرت.(1394). کاربرد روان شناسی در آموزش، کدیور، پروین، تهران: نشردانشگاهی.
تایلر، رالف. (1396). اصول اساسی برنامه‌ریزی درسی و آموزشی، ترجمه تقی پور ظهیر، انتشارات آگاه.
تقی پور ظهیر، علی. (1370). مقدمه ای بر برنامه‌ریزی درسی و آموزشی، انتشارات آگاه، تهران.
ثمری، عیسی. (1394). مبانی نظری توسعه آموزش عالی و سیستم دانشگاه، تهران: انتشارات آفاق کلام.
جلیلی، محمد. (تابستان 1388). دانش‌پژوهی آموزشی و کاربرد آن در ایران، مجله آموزشی در علوم پزشکی،175-167.
حشمتی نبوی، فاطمه؛، ونکی، زهره.(1393). مدرس بالینی اثربخش: یک مطالعه کیفی، مجله پژوهش پرستاری، 64-59.
خندقی، امین، سیفی، غلامعلی .(1392). توانمندیها و مهارتهای مؤثر و مورد نیاز برای تدریس در دانشگاه، فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، شماره 69، 119-128.
داودی،بنی شهره. (1393). مقایسه ویژگیهای تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، فصلنامه آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی، دانشگاه علوم پژشکی بابل، دوره دوم، شماره2، 13-7.
ذوالفقار، محسن.(1375). بررسی و تحلیل کیفیت تدریس مربیان عضو هیات‌علمی رشته‌های علوم انسانی (دانشگاه‌های شهر تهران). پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تهران
رئیس دانا، فرخ لقاء. (1388). مدیریت و رهبری آموزشی در مدارس کارآمد، فصلنامه پژوهشی- آموزشی مدارس، شماره اول،29-24.
سلطانیعربشاهی، سید کامران؛ قادری، اعظم .(1395). تدوین شاخص تدریس اثربخش: ویژگیهای تدریس اثربخش از دیدگاه اساتید و دانشجویان مرکز علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی ایران، مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران، شماره22 ، 41-32.
سیف، علی اکبر.(1376). روشهای اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی، تهران: نشر دوران.
صالحی، شایسته.(1380). تدریس اثربخش، مجله دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد، دوره سوم، شماره2 ، 17-11.
عباسی اول ، کریم.(1384). همایش IT و ارزشیابی مستمر، ارائه یافته‌های ارزشیابی مستمر، دبیرخانه روان شناسی ، مشهد مقدس.
غلامی، خلیل، اسدی، محمد.(پائیز و زمستان 1393). تجربه حرفه‌ای اساتید در ارتباط با پدیده تدریس اثربخش در آموزش عالی، دوفصلنامه نظریه و عمل در برنامه درسی، شماره 2، سال اول، 27-21.
غنچی، مستانه، حسینی، سید محمود، حجازی، یوسف.(1391). تحلیل مؤلفه‌های مدیریتی تأثیرگذار باکیفیت آموزش از دیدگاه اعضای هیات‌علمی پردیس‌های کشاورزی دانشگاه تهران. مجله پژوهش‌های ترویج و آموزش کشاورزی. سال 5. شماره 2، 43-35.
فتحی آذر، اسکندر.(1391). روش‌ها و فنون تدریس، چاپ دوم، تبریز: انتشارات دانشگاه تبریز.
کدیور، پروین.(1382). روان شناسی تربیتی ، تهران: انتشارات سمت.
کیامنش، علیرضا.(1374). روشهای ارزشیابی آموزشی، تهران: انتشارات پیام نور.
گروئلند.نرمان ای.(1393). هدفهای رفتاری برای تدریس وارزشیابی، امان اله صفوی ،تهران انتشارات کاوش.
گنجی،ژیلا .(1395). چگونه فرآیند دانش‌پژوهی بنویسیم، مجله تعالی بالینی، دوره هفتم شماره 2، 27-20.
گیج. ان. ال .(1378). هنر تدریس، ترجمه محمود مهرمحمدی، تهران: انتشارات مدرسه.
مطلبی، نیلوفر، فارسانی، نیلوفر.(1393). برنامه‌ریزی درسی و روش تدریس نوین در جامعه، فصلنامه پویش، دانشگاه شهید باهنر شهرکرد، 54-47.
مویس، دانیل، رینولدز، دیوید.(1384). آموزش مؤثر (روش تدریس کارآمد)، ترجمه محمدعلی بشارت و حمید شمسی‌پور، تهران: انتشارات رشد.
میرزا بیگی، علی.(1394). برنامه‌ریزی درسی و طرح درس در آموزش رسمی و تربیت نیروی انسانی، تهران: انتشارات یسطرون.
نکوئیان، نوذر.(1388). رهبری اثربخش منابع انسانی، سال سیزدهم، شماره 120 ماهنامه تدبیر، 125
هومن، حیدرعلی.(1374). اندازه گیریهایی روانی و تربیتی، تهران: نشر پارسا.
ونتلینگ ، تیم ال.(1376).
برنامه‌ریزی آموزشی اثر بخش، ترجمه محمد چیذری، تهران: دانشگاه تربیت مدرس
Boyer, E. L. (1990). Scholarship reconsidered: Priorities of the professoriate. Princeton University Press, 3175 Princeton Pike, Lawrenceville, NJ 08648.
)